Pierwsza unia polsko-litewska została zawarta 14 sierpnia 1385 roku w Krewie. Jej główną przyczyną było zagrożenie, jakie stwarzał zakon krzyżacki na przełomie XIV i XV wieku. Unia krewska była pierwszym z sześciu aktów unijnych, podpisanych między Polską a Litwą.
Zgodnie z tym układem Jagiełło razem z książętami i ludem swojego kraju, miał przyjąć chrzest w obrządku katolickim. Kolejnym skutkiem tych porozumień była umowa, na mocy której Jagiełło miał objąć polską koronę oraz ożenić się z królem Polski-Jadwigą Andegaweńską. Miał też odzyskać ziemie utracone przez Polskę. Niedługo potem, 15 lutego 1386 r., przyjął imię Władysława, następnie odbył się wspomniany ślub, a 4 marca został koronowany na króla Polski. W większe szczegóły tego wydarzenia wdawać się nie będę ponieważ nie taki jest cel postu, natomiast skoro wiemy już, że Polska i Litwa połączyły się, przejdźmy do roku 1401-ego, czyli kolejnego etapu tego związku.
Była połowa marca 1401 r. gdy Rada Królewska (instytucja kierująca razem z królem polityką państwa) przyjechała do Radomia. Przybył arcybiskup Dobrogost, biskupi, kasztelan krakowski Jan z Tęczyna oraz inni urzędnicy z całego Królestwa Polskiego. Dostojnikom towarzyszyli dworzanie, słudzy i rycerze co sprawiło, że zaludnienie miasta w tych dniach znacznie wzrosło. Wszystko to świadczyło o ogromnej wadze zjazdu.
18 marca 1401 r. czterdziestu dziewięciu dygnitarzy zebranych w Radomiu, potwierdziło odnowienie aktu unii zawartej w 1385 r., czego wcześniej dokonali dostojnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego zebrani w Wilnie. Tam też Książę Witold wystawił dokument uznający zwierzchnictwo Jagiełły i Korony oraz zobowiązał się wraz z bojarami litewskimi do przyłączenia ziem litewskich do Korony. Ustalono także, że w przypadku śmierci Jagiełły tron polski ma zostać obsadzony w porozumieniu ze stroną litewską, natomiast, gdyby pierwszy zmarł Witold – Litwa miałaby mieć nowego wielkiego księcia wyznaczonego przez Jagiełłę. Zgodnie z ustaleniami, Litwa miała pozostać niezależnym państwem, połączonym z Królestwem Polskim osobą władcy. Władysław Jagiełło-król Polski, zachowując zwierzchnictwo nad Litwą, otrzymał tytuł Supremus Dux Lithuaniae, natomiast tytuł Magnus Dux Lithuaniae otrzymał Witold Kiejstutowicz. W Radomiu Polacy potwierdzili umowę wileńską. Akt ten gwarantował poszanowanie suwerenności Polski i Litwy. Jednocześnie kończył nieporozumienia oraz dawał możliwość zgodnej współpracy między państwami. Z tego względu unia wileńsko-radomska ma ogromne znaczenie dla historii Radomia ale również uważana jest za jedno z najważniejszych wydarzeń dawnej Polski.
Dlaczego stworzyłam blog o historii Radomia? Ponieważ lubię poznawać historię mojego miasta rodzinnego i o niej opowiadać. Założenie było takie, żeby opisać wydarzenia, zabytki i fakty historyczne w taki sposób, w jaki opowiedziałabym o nich moim znajomym. W pisanych przeze mnie postach chcę przekazać informacje w jasny, ciekawy i zrozumiały sposób. Mam nadzieję, że będzie mi się to udawało. :)
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńRegionalny serwis ogłoszeniowy Radom i Powiatu Radomski. Radom Lokalne
OdpowiedzUsuńRadom Lokalne